- mövcib
- is. <ər.> klas. Səbəb, bais. Mövcib olmaq – səbəb olmaq, bais olmaq. Cahil oğlanların qız toyuna dürtülməsi yetişmiş qızlar tərəfindən . . etiraza mövcib olmazdı. R. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mövcib
Look at other dictionaries:
mövcib — ə. 1) nəticə, axır; 2) əmri, fərmanı və s. izah edən yazı. Mövcibi məlal qəm qüssəyə səbəb olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
